คิดว่าการได้เขียนระบายออกมาคงทำให้สามารถกลับมาโฟกัสในสิ่งที่ควรโฟกัสได้ดีขึ้น เรื่องก็ไม่มีอะไรมากหรอก… คนเป็นเพื่อนกันทำงานด้วยกัน วันนึงไม่ทำงานด้วยกันแล้วก็เริ่มเสียดสีกระแนะกระแหนจับผิดกัน ไม่สิจริงๆ ก็อยู่กับวังวน relationship ที่ไม่เฮลธี้นี้มา 2 ปี เวลามีปัญหาเรื่องงานจะลุกลามไปถึงการไม่รับสาย เชิดใส่ กระแนะกระแหน ฯลฯ จะเลิกทำมา 2 ครั้ง ครั้งแรกปรับความเข้าใจ (แต่ยังโดนกระทำต่อเหมือนเดิม 555) ครั้งที่ 2 หมอดูบอกว่าเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป (เอาไสยศาสตร์เข้าข่ม เดินสายไหว้พระสะเดาะเคราะห์เยอะมากช่วงนั้น) จนเมื่อเดือนที่ผ่านมาความถี่มันเยอะขึ้น มันเกินจะไหวแล้วจริงๆ ก็เลยขอหยุดการทำงาน จากนั้นเรื่องก็ลุกลามเลวร้ายลงไปเรื่อยๆ ก็แค่เสียใจและเสียดายความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีมา เสียใจที่หลายๆ ครั้งเราเลือกที่จะอยู่กับเค้า ทำงานกับเค้า ฟังเค้าปรับทุกข์เรื่องผู้ เสียใจที่ตอนนั้นเลือกทำงานแทนที่จะไปเที่ยว เสียใจที่ลูกน้อยที่ทุ่มเทมาจากไปเสียแล้ว เรื่องเริ่มจากแค่เราจะขอหยุดทำงาน ลุกลามไปจนถึงขั้นเลย์ออฟพนักงาน คนอื่นอาจจะแค่จ่ายล่วงหน้าแล้วจบ แต่ด้วยความผูกพันร่วมฝ่าวิกฤตด้วยกันมาเป็นดั่งครอบครัวทำให้เราตัดสินใจแบบนั้นไม่ได้ เค้าไม่มีงานใหม่ในสภาพเศรษฐกิจแบบนี้ ทุกคนยังสู้…ยังบอกให้สู้ ช่วยฉุดกันขึ้นมา คิดๆ แล้วก็มาจบตรงที่ว่าอย่างน้อยก็ยังมีกำลังใจจากพนักงานทุกคนที่แม้จะตกงานกะทันหันแต่ก็ยังอยู่กับเรา ช่วยกันประคับประคองกันไป มันต้องไหวเนอะ มันต้องไหวสิ วันที่ตัดสินใจว่าจะจ้างงานทุกคนโดยไม่ลดเงินเดือนแม้จะยังไม่มีรายได้อะไรเลยก็คิดว่าตราบใดที่เรายังมีบ้านอยู่และมีข้าวกิน ยังมีเงินเก็บ เราก็ประคับประคองกันไปก่อนแล้วกัน ถ้ามันกระทบต่อกันไปเป็นทอดๆ สุดท้ายจุดจบของการกระทบอาจจะเป็นอะไรที่เลวร้ายกว่านี้มาก ดังนั้นถ้าเราไหว ให้กระทบที่เราแล้วเรารับมันไว้ มันก็จะได้จบที่ตรงนี้ แล้วภายใต้ความทุกข์ทุกอย่าง เราเลือกที่จะไม่แสดงออก ภายใต้ไอจีนี้อาจจะเห็นว่ายิ้มร่าเริง แต่ก็นั่นหล่ะ มันเป็นกระบวนการป้องกันตัวเองอย่างนึงหล่ะมั้ง จนวันนี้คิดว่าบีบหนองออกมาบ้างก็คงจะดี อักเสบนิดหน่อยแต่จะได้หายและ move on ต่อไป

จริงๆ ส่วนหนึ่งของการที่เรายังไหว เป็นเพราะอยู่ตรงนี้ยังได้ทำความดีให้สังคมบ้าง ยังได้ช่วยพ่อค้าแม่ค้าขายของเพิ่มขึ้น ถ่ายรูปแต่งรูปรีวิวให้อย่างสุดใจ ทุกสินค้าเอามาช่วยประกาศขายให้ในหมู่บ้านอย่างเงียบๆ บางร้านก็ได้ออเดอร์ บางร้านก็อาจจะยังไม่ได้ แต่เราก็ทำดีที่สุดแล้วในการช่วยเค้า อยากให้ทุกคนผ่านพ้นช่วงนี้ไปให้ได้ และอยากให้ทุกคนผ่านพ้นช่วงนี้ไปให้ได้ และการที่ at the end of the day มีคนขอบคุณเราที่เราช่วยเค้า มีคนที่มีความสุขจากงานของเรา มันก็ทำให้การโดนวาจาส่อเสียดทำร้ายจากเพื่อนที่เคยรักกันมากคนนึงมันไม่เจ็บปวดเกินไปนัก
ขอบคุณวันนั้นที่ตัดสินใจเปิดไอจีนี้ขึ้นมา ทำให้มีพื้นที่ให้สร้างสรรค์อะไรดีๆ อีกแง่มุมนึงนอกจากชีวิตปกติ ขอบคุณทุกคนที่อยู่ด้วยกันมา กดไลค์ กดแชร์ คอมเม้นต์ อาจจะเห็นคาแร็คเตอร์ว่าเป็นมาดามเว่อร์วัง แต่จริงๆ แล้วเป็นน้องน้อยขี้อ้อนนะ คนที่ตามไอจีส่วนตัวจะรู้ว่านี่มันคนละคนกันชัดๆ 5555+ ขอบคุณทุกแบรนด์ เจ้าของแบรนด์ทุกท่านที่ส่งของมาให้รีวิวแม้ไอจีนี้จะไม่ได้มียอดไลค์มากมาย งานรีวิวเหล่านี้ทำให้ชีวิตมีเป้าหมายมีความรับผิดชอบอีกอันฉุดเราเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไปทั้งหมด ขอบคุณพนักงานที่ช่วยกันฉุดกันและกันขึ้นมา เราจะต้องผ่านมันไปให้ได้ ขอบคุณประสบการณ์ชีวิตที่ทำให้เราเข้มแข็งมากพอที่จะตัดสินใจที่ยอมเจ็บและจบ ที่สำคัญ…ขอบคุณสามี ผู้ที่เข้าใจมาโดยตลอด จะดีใจสามีก็ยิ้มด้วย จะร้องไห้สามีก็ลูบหลังเห่กล่อมให้หลับ สามีผู้ที่ได้รับผลกระทบโดนลดเงินเดือน 30% แต่ก็ยังคงให้เงินภริยาเท่าเดิม ให้ภริยามีทุนทรัพย์ในการเริ่มอะไรที่มีความหมายกับอีกหลายชีวิตต่อไปได้
เอาหล่ะ ฮึ๊บบ! ระบายออกมาแล้ว ไปทำงานต่อได้ 😂😂😂😂😂