ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากกระทู้ก่อนนะคะ ^^

วันนี้มะม่วงขอมาเล่าอีกเรื่องสำคัญของทริป คือการ “กิน”

ทริปนี้มะม่วงตั้งใจไว้ว่าจะกินแบบถวายชีวิต กินให้สมเกียรติกับการมาเยือนประเทศแม่มิชลิน กินให้สาสมกับที่ออกกำลังกายสะสมบุญมานาน 55555+

แล้วมะม่วงก็ได้ประสบทั้ง #สาสม และ #สาหัส มาเก็บไว้เล่าให้ลูกหลานฟังค่ะ 55555555555555+

เอาหล่ะ ก่อนที่จะไปเวิ่นเว้อน้ำลายไหล มะม่วงขอแจงก่อนตามธรรมเนียม

1. การกินแบ่งออกเป็น 2 หมวด คือ “กินเพื่ออยู่” กับ “อยู่เพื่อกิน” ทริปนี้มีทั้ง 2 หมวดผสมกันไป แต่เพื่อความสนุกสุขสันต์จึงขอเล่าเฉพาะส่วนที่ “อยู่เพื่อกิน” ละกันนะคะ
2. “แพงไม่แพงก็อิ่มท้องเท่ากัน สำคัญที่ยังได้กิน กินข้าวแกงก็มีวิตามิน ถูกลิ้นอร่อยเหมือนกัน” คุณสามารถ พยัคฆ์อรุณได้กล่าวไว้
3. นี่คือการเปิดโลกกว้างอย่างหนึ่ง คือการท่องเที่ยวแบบแค่เคี้ยวก็เบิกเนตรได้ (น้องชายมะม่วงชอบการ “ท่องเที่ยว” แบบนี้มาก ฮีไม่ชอบการเที่ยวแบบที่ต้องขยับตั้งตัว 5555)
4. กินแล้วออกกำลังกายด้วยนาจา

เกร็ดเล็กน้อยสำหรับธรรมเนียมร้านอาหารที่ฝรั่งเศส (สะสมจากประสบการณ์มะม่วงนะคะ ใครมีประสบการณ์หวือหวาอื่นๆ อย่างไรแบ่งปันกันค่ะ)

1. ร้านอาหารที่ดีมีดาวส่วนมากควรต้องจองล่วงหน้าเพราะมันเต็มนะเออ/ ร้านปกติไม่ต้องจอง จะมีพนักงานคอยรับลูกค้าอยู่เหมือนร้านอาหารในห้างบ้านเรานี่แหล่ะ บอกเค้าว่ามากี่คนแล้วเค้าจะพาไปนั่ง / บางร้านเค้าก็ชิล บอกเราว่าอยากนั่งตรงไหนก็นั่งเลย

2. ร้านอาหารส่วนมากมักมีเมนูตามช่วงเวลา โดยเฉพาะถ้าเช้าๆ เค้าจะเสิร์ฟเฉพาะเมนูอาหารเช้า ขนมปัง ไข่ เบคอน T_T อยากกินฟัวกราส์แต่เช้าคือต้องอดไปก่อน/ เมนูไม่ได้มีให้เลือกหลากหลายเหมือนร้านอาหารที่สามย่านที่เมนูหนาดั่งคำภีร์ ที่นี่เมนูมีไม่เยอะใช้เวลาอ่านไม่นานก็จบ แต่อาจจะต้องใช้เวลาจินตนาการหน้าตาอาหารนิดหน่อยด้วยความไม่คุ้น แต่อย่าได้กลัวสั่งไปเลยเป็นประสบการณ์ชีวิต 5555+

3. ราคาอาหารในเมนูนั้นคือราคาสุดท้ายแล้ว จ่ายจริงตามเมนูไม่มีบวกเพิ่ม (เค้าบอกว่ารวม VAT และ Tip แล้ว) แต่ถ้าจะทิปให้อีก 5–10% เค้าจะดีใจมาก อันนี้ก็สุดแล้วแต่ไม่บังคับ ไม่เหมือนอแม๊ริก้ะที่จะต้องทิปเสมอ (ฝรั่งเมกาสอนออกเสียงอย่างกระแดะมา 555)

4. เมนูส่วนมากจะมีหมวด entree/ plate (คือ main course)/ dessert จริงๆ เค้าก็ไม่บังคับนะว่าจะต้องกินครบหมวด (เราตัวเล็ก เรากินไม่ไหว) ถ้าเป็นร้านดีๆ อาจจะมี course menu/ testing menu set ให้เลย มีหลายขนาดตั้งแต่ 2 ยัน 9 course กินครบทุกหมวดจะฟินมากกกก ถ้าจำนวนจานเยอะ portion จะเล็กลง มิต้องกลัวกินไม่หมดหนา

5. ส่วนมากพนักงานจะมาถามก่อนว่าอยากดื่มอะไรระหว่างเราอ่านเมนู อยากดื่มอะไรก็บอกเค้าไป ราคาไม่ค่อยต่างเท่าไหร่ ไม่ว่าจะน้ำเปล่า ไวน์ เบียร์ โค้ก ราคาพอๆ กันซะงั้น (ที่เมืองไทยอะไรที่เป็น Lกฮ จะแพงเนอะ แต่นี่ต่างประเทศส่วนมากจะพอๆกัน แรกๆ มะม่วงไม่เห็นเมนูและราคาจะไม่ค่อยชินไม่กล้าสั่ง หลังจากเก็บสถิติมาแล้วมะม่วงก็พบว่าราคามันพอกัน อยากกินอะไรก็สั่ง ^^

6. สามารถขอ tab water ได้ฟรี แต่ถ้าสั่งน้ำแร่อัดก๊าซจะรู้สึกคุ้มมากเพราะเป็นเครื่องดื่มที่ราคาถูกกว่าบ้านเรา 55555+ ดื่มเอเวียง/ เปอริเอ้/ ซาน เพลลีกรีโน ให้พุงป่องไปเลยค่าาา

7. ถ้าเป็นไปได้ ใครกินอะไรควรจะสั่งเอง เพราะพนักงานจะจำได้ว่าใครสั่งอะไรแล้วมาเสิร์ฟให้ตรงหน้าคนที่สั่ง บางทีจานมันร้อนและหนักไม่ควรยกสลับเอง … ควรจำไว้สักหน่อยว่าเราสั่งอะไรเพราะบางทีพนักงานก็มีพลาดจำไม่ได้ ^^ อะไรที่เป็นจานกลางบอกเค้าว่าเป็นจานกลางตอนสั่งได้นะ เค้าจะเอามาวางให้ตรงกลาง

8. หลังกินเสร็จส่วนมากพนักงานจะถามว่ารับชา กาแฟ อะไรเพิ่มมั้ย ไม่ว่าจะเป็นมื้อไหนก็ตาม มื้อสองทุ่มสามทุ่มห้าทุ่มก็จะถามว่าเอากาแฟไหม (ได้แต่สงสัยว่าแล้วเค้าจะนอนหลับกันหรือ) … จะดื่มก็บอก จะไม่ดื่มก็ไม่ต้องกลัวโป๊ะ #ความตาค้างนอนไม่หลับมันน่ากลัวกว่า ^^

9. กรุณาปฏิบัติกับพนักงานด้วยความสุภาพ จะให้เค้าทำอะไรให้อย่าลืมมี Please มี Thank You ด้วยนาจา อย่าไปคิดว่าทำอะไรก็ได้เรามาครั้งเดียวแล้วไม่มาอีกแล้ว เพราะเวลาเค้าเกลียดเรานี่เค้าเกลียดคนทั้งชาติเราเลยทีเดียว โดนเหมาหมด แห่ะ แห่ะ ^^”

พอละดีกว่า ชักจะยาวจน “เกร็ด” จะกลายเป็นพงศาวดาร (ฮาาาา…)

มาดูร้านแรกเลยดีกว่า ^^

Restaurant A.T
แนวอาหาร : Molecular Gastronomy
เกียรติภูมิ : Michelin Guide 2018 (ยังไม่ได้น้องดาว แต่ก็น่าสนใจมากทีเดียว)
มะม่วงรู้จักร้านนี้จากการดูคลิปสอนภาษาฝรั่งเศสไปเรื่อยๆ แล้วเปิดเจอ local guide ท่านหนึ่งพูดถึงไว้ว่ามันเป็นอะไรที่น่าลองมา มันแปลกมันแตกต่าง ฯลฯ แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้อะไรมาก จวบจนตอนวางแผนว่าเราจะจองลองไปร้านไหนอะไรบ้าง คุงสามีก็เปิดเจอร้านนี้ มะม่วงก็เลยคิดว่ามันเป็นพรหมลิขิตให้เราได้มาพบกัน คิคิ

กด F ค่ะ!!!

รายละเอียดที่อยู่เบอร์โทรการจอง >> https://www.viamichelin.com/web/Restaurant/Paris-75005-AT-9ier21bt

มะม่วงและคณะ 8 ชีวิต มาถึงร้านอาหารที่จองไว้ก็พบว่า แค่เราก็เกือบเต็มร้านแล้วค่ะ มีโต๊ะอีกประมาณ 3–4 โต๊ะที่นั่งได้ 2 ท่าน ไซส์ร้านเหมือนตึกแถวบ้านเรา พื้นที่ครัวใหญ่เท่าพื้นที่นั่งลูกค้า ร้านตกแต่งแนวเรียบหรูอยู่อย่าง zen คือไม่ค่อยมีอะไร แต่ไอ่ที่มีนี่ก็ล้ำซะเหลือเกิ๊นนน ล้ำจนขอข้ามการบรรยายค่ะ!

พอมาถึง พนักงานรู้ได้ทันทีว่านี่คือคณะเรา ร้านมันแสนจะ local ไร้นักท่องเที่ยวเด๋อๆ แบบเราเลย 5555+
พนักงานพาไปนั่ง เลื่อนเก้าอี้ให้สุภาพสตรี (อิอิ) กล่าวสวัสดีแนะนำตัวพร้อมเอาเมนูมาให้ อธิบายอะไรนิดหน่อยกับมะม่วง พร้อมจากไปให้มะม่วงเผชิญชะตากรรม….

เอาหล่ะสิ!

คุณอา คุณพี่ คุณน้องร่วมชะตาระดมถามมะม่วงว่ามันคืออาหารอะไร เหล่านางและเหล่าฮี (อารมณ์เหมือนเหล่าซิ่ม) ถามมะม่วงหลายรอบแล้วหล่ะ แต่สงสัยมะม่วงยังตอบไม่เคลียร์ว่ามันคืออาหารอะไร เหล่าเหลาก็เลยยังคงถามอยู่

เอาใหม่ละกัน มะม่วงตอบใหม่
ฮ่ะ แฮ่มมๆ …
.
.
.
.
.
.
.
.
.

“เอ่อออ….. มันตอบยากมากค่ะ มันเป็นอาหารแนวการทดลอง”

คุณอา “ห้ะ มันคืออะไร??”

มะม่วง “ก้อออออ….. มันคือการทำอาหาร แปลกๆ แบบว่า คือ….มันจะดูไม่ออกอ่ะค่ะว่ามันคืออะไร” (ทำหน้ามั่นใจใส่คุณอา แบบว่า นี่หล่ะคำตอบที่ถูกต้องและชัดเจนแล้ว 5555+)

คุณอา “เหร๋อ….แล้วมันเป็นอาหารฝรั่งเศสมั้ย?” (คุณอายังคงพยายามต่อไป)

มะม่วง “เอ่อ…..น่าจะใช่ค่ะ”
(เอาหล่ะสิ เสียงเริ่มอ่อยแบบลังเล ไม่ได้นะ! เราต้องไม่ทำให้ผู้ใหญ่เป็นกังวล)

มะม่วง (เทค 2) “ใช่ค่าาาาา คุณอาาาาาาาาา” (นั่น ค่อยยังชั่วหน่อย)

คุณอา “เหร๋อ…แล้วเราต้องเลือกมั้ยว่าจะสั่งอะไร”

มะม่วง “ไม่ต้องค่ะอาาาาาา” (พลังใจเริ่มกลับมา)

(แทรกนิดนึง) เท่าที่มะม่วงเข้าใจนะ คืออาหารเป็น course จะแบ่งออกเป็น 2 หมวดใหญ่

หมวดปกติกินเป็น course 
จะ 3/4/5 course สุดแล้วแต่พลังใจจะกินไหวแค่ไหน เช่น entree+main+dessert อย่างงี้เป็น 3 course หรือ บางที่ main จะคูณ 2 เลย คือมีทั้งสัตว์บกและสัตว์น้ำ สัตว์ใหญ่และสัตว์เล็ก อะไรทำนองนั้น ก็จะกลายเป็น 4 course ส่วนการ 5 course คือบางทีจะมีของหวาน x2 ด้วย หรือไม่ก็มี cheese course ด้วย

หมวดนี้ส่วนมากคือจะเลือกอาหารได้ว่าในแต่ละ course จะกินอะไร เช่น entree ก็ให้เลือกระหว่างฟัวกราส์ (เย้) หรือสลัด (ยี้) ส่วน main ก็อาจจะมีให้เลือกระหว่าง เนื้อหรือปลา (ถ้าเลือกไม่ได้แบบว่าอยากกิน 2 อย่างไม่ต้องกังวล เราแอบจกของคนข้างๆ ได้ ทำเบาๆ ช้าๆ พนักงานเค้าไม่ว่าอะไร อย่าให้เอิกเกริก 55555+)

หมวด testing menu 
แล้วแต่ความอลังของร้านอาหาร อาจจะมี 5/7/9 course ก็แล้วแต่
หมวดนี้คือไม่ต้องเลือก เค้าเลือกมาให้แล้ว
*สำหรับคนแพ้อาหารอาจจะต้องระวังหน่อย อาจจะต้องบอกเค้าตั้งแต่วันจองว่าเรามีแพ้อาหารอะไรบ้าง เค้าจะได้เตรียมทางเลือกไว้ให้*

ถ้าการกินเหมือนการรบ แล้วเราเลือกศึกแค่ 3 course ก็อย่าพึ่งกระหยิ่มยิ้มย่องว่าจะได้รับชัยชนะมาง่ายๆ นะคะ

เพราะร้านอาหารดีๆ ส่วนมาก เค้าจะมีศึกประปรายก่อนรบใหญ่มาให้เราได้ประลองเสมอ เช่น จะมี amuse bouche คำเล็กๆ มาให้ทานก่อน บางที่ให้มา 1 ชิ้น บางที่ให้มา 3 ชิ้น 3 สไตล์เลือกไม่ได้ต้องฟาดเรียบ ไหนจะขนมปังเติมฟรีไม่มีอั้นตลอดรายการ แถมบางที่ก่อนจะของหวานมีหมวด pre-dessert มาให้กินก่อนอีก (ส่วนมากเป็น sorbet แบบว่าให้ล้างความคาวของอาหารก่อนไปกินของหวานอันเลิศรสงิ) เท่านั้นยังไม่พอ กลัวเราไม่ฟิน บางที่มีช็อคโกแลตก้อน หรือคาราเมลตบท้ายให้เราอีกกกกกก ส่วนมากจะมาอีก 3 ชิ้น!! แล้วยังให้กลับบ้านอีกด้วย!!!!

ใครไม่มั่นใจว่าแกร่งจริงกรุณาไปซ้อมกับบุฟเฟ่ต์หมูกะทะมาใหม่ 55555+

เอาหล่ะ เมื่อเราเข้าใจกันแบบไร้คำถามแล้ว เราก็มาเกียมกัวพบเจอความแปลกกันค่ะ

การกิน molecular gatonomy นี่ต้องใจกว้างนิดนึงนะ แบบว่าเราไม่รู้ว่าเราจะเจออะไร เวลาเค้ามาเสิร์ฟเค้าจะบอกคร่าวๆ แต่นี่ก็ฟังออกบ้างไม่ออกบ้างเพราะมันเป็นศัพท์เฉพาะที่ไม่ค่อยคุ้นชิน ก็ไม่เป็นไรฟังเท่าที่ฟังออก ที่เหลือก็พยักหน้าดั่งผู้ทรงภูมิแล้วก็แอบทดในใจไว้ไปหาข้อมูลเพิ่ม … ซึ่งส่วนมากมักจะอิ่มมากและหลับทันทีเมื่ออาบน้ำเสร็จ พอตื่นมาก็ลืมหมดสิ้น ฮาาาาา….

มะม่วงไม่อาจหาญบรรยายทุกจานนะคะ แต่เอารูปมาฝากกันให้ดูขำๆ ว่า “อย่างเง้ก็มีดั้วะ”

ถ้าจานไหนมันแบบ ตี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด….!!! ในความทรงจำจริงๆ มะม่วงจะแฉ เอ้ย! บรรยาย ค่ะ

*แก้ไขเพิ่มเติม*

แอบได้ความคิดที่อยากจะบอกคนที่อ่านกระทู้นี้ว่า ลองหยุดดูภาพสักนิดแล้วลองจินตนาการดูก่อนนะคะ แบบว่าอย่าพึ่งอ่านสปอยล์ที่มะม่วงจะเล่า แล้วลองเดากันเล่นๆ ว่ามันคืออะไร รสชาติอาหารมันจะเป็นยังไง แล้วค่อยอ่านที่มะม่วงเล่าว่ามันตรงกับที่คิดมั้ย ตรงไม่ตรงยังไงเล่าสู่กันฟ้งบ้างน้าาาา

เห็นสีเขียวมางี้มะม่วงผงะก่อนเลย แบบ อื้มมม ตะไคร่น้ำ!

จริงๆ มันคือถั่วลันเตา ผสมกับอะไรอีกสารพัดก็ไม่รู้ได้ แต่พอกินแล้วมันอร่อย …. แอบหรี่ตาไปดูพรรคพวกก็เห็นทำหน้าอร่อยกัน

โอเค รอด!

จานนี้อร่อยแปลกค่ะ แบบว่าเป็นรวมมิตรหอยสารพัดในน้ำซุปเข้มข้น

และยังคงคอนเซปต์เขียว….

นี่ จานนี้พีคคคคค หอยนางรมตัวใหญ่ เสิร์ฟมากับอะไรไม่รู้อ่ะ แชมปิยองหรอ?? แต่ด้านล่างมีเหมือน sorbet เย็นๆ อยู่ แบบว่าเห้ย แปลก หน้าตาเขียวๆ อย่างงี้ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าอร่อย จานนี้มะม่วงยกให้เป็นจานที่อร่อยสุดเลย หอยหวาน กรอบเด้ง ไอ่ที่เย็นๆ ก็ละลายในปากได้อย่างละมุน #สาสมยิ่งนัก

พรรคพวกเริ่มหน้าตาดีขึ้น มั่นอกมั่นใจหล่ะว่าอร่อยถึงแม้ไม่รู้ว่ามันจะคืออะไร

เหลานางเหล่าฮีบอกว่า “เก๋ดีหว่ะ เดี๋ยวจะไปเล่าให้เพื่อนฟัง แต่ก็ไม่รู้จะเล่ายังไง ก้ากๆๆ” …. สงสัยจะเมาโซดากัน ^^

กินเย็นแล้วก็ต้องกินอุ่น

ทีแรกเค้าก็เอาถ้วยน้อยๆ มาวางนี่หล่ะ แต่ยังไม่อธิบาย แล้วก็เดินจากไป

โชคดีนะที่มีไหวพริบและสติ บอกทุกคนว่าอย่าพึ่งลงมือ! สถานการณ์มันแปลกๆ ปกติเค้าจะเสิร์ฟพร้อมหรือไม่ก็ไล่เลี่ยกัน แล้วอธิบายเกี่ยวกับอาหารเล็กน้อยก่อนจากไป แต่นี่เสิร์ฟแล้วหายไป มันต้องไม่ใช่จังหวะที่เราควรลงมือแน่ๆ….

ดีนะไม่โป๊ะแตกจ้วงกินไปก่อน

ฮีเอากาน้ำมาเติมซุปจา…

ถ้วยนี้ก็อร่อยนะ เห็ดงี้อย่างกรอบอ่ะ

โดนน้ำซุปร้อนๆ สะดุ้งกรอบกำลังดี

นี่จานพิเศษ ไม่ได้อยู่ในคอร์สแต่เราสั่งเพิ่มกัน

การเอา meringue มาผสมในอาหารมันคือ signature ของร้านนี้เลยนะ เชื่อมะม่วงมะม่วงอ่านมา แถมจานนี้คือ ฟัวกราสสสส์

ทะ

แด๊นนนน….

เกิดปะล่ะ!

.

.

.

.

.

เกิดจริงๆ ค่ะจานนี้

แบบว่า อยากไปเกิดเลย 5555555+

ปกติฟัวกราส์ ถึงแม้จะมากับซ๊อสส้มเอย หรือผลไม้อะไรก็แล้วแต่ มันก็ยังจัดว่าอยู่ในหมวดของคาว คือคาวราว 80% เนอะ

แต่จานนี้เบิกเนตรคนที่สั่งมาก คือมันออกหวานอ่ะ มันออกแนวของหวานมากไปหน่อย คำแรกก็ดีนะ คำหลังๆ เริ่มอยากหนีทัพ 555555+

ไอ่คนที่ไม่ได้สั่งเพิ่มก็ขำก๊ากๆ สมน้ำหน้าคนที่สั่งเพิ่มที่ทำหน้าไม่ไหวแล้วช่วยกุด้วยยยยย…. #สาหัสยิ่งนัก

จานนี้เค้าก็มาราดผงขาวๆ (น่าจะคือ granita) และ ซ๊อสเพิ่มที่โต๊ะนะคะ (งานนี้ไม่ได้มาเติมแค่ 1 สเตป แต่มีการเบิ้ลจังหวะด้วยแฮะ) งานนี้เกือบพลาด ดีนะไหวตัวทันบอกคนร่วมทัพว่าอย่าโป๊ะแตกนะ ถ้าเค้ายังไม่ได้บรรยายอาหารอย่าพึ่งจ้วงกิน ดูจังหวะดีๆ เราเป็นคนมีอารยะ ^^

ข้างในเป็นปลาค่าาาา

อร่อยค่ะ ถึงแม้ความ meringue จะทำให้เราผงะไปในช่วงแรก

แต่ปลาอร่อยมากๆๆๆๆ

มาถึงจุดนี้เราเริ่มคิดกันว่า หรือธีมอาหารช่วงนี้จะเป็น spring อ่ะ

แบบว่าเขียวต้อนรับฤดูใบไม้ผลิอ่ะหรอ?

เพราะว่า hulk ก็ยังไม่ได้มีหนังใหม่นะ ก็น่าจะเขียวต้อนรับฤดูใบไม้ผลิแหล่ะ ซึ่งมันก็เป็นธีมที่ดี (กัดฟันกรอดๆ)

ป่าเขาลำเนาไพรมาก จานนี้

รุ่นเหล่าเหลาเค้าชอบกัน แต่วัยรุ่นอย่างเราโบกธงขาวยอมแพ้ความผักขมๆ

#ไม่อร่อยอย่ากินให้เสียแคล

สั้นๆ ได้ใจความ T_T

จานนี้ให้ 10 กะโลก

ซุปล็อบสเตอร์ มันปู มีความฟอง (เทคนิคความกรูเม่ชั้นสูงแต่เวลต่ำสุด) มีความผักแต่อร่อยกินได้

ปลาอร่อย ผักขม น้ำซ๊อสออกแนวซุปบร็อคโคลี่ครีมเข้มข้น

//ส่งผักให้แม่กิน บอกแม่ว่าผักมีประโยชน์แม่กินเยอะๆ 555555+

นี่สิ นี่สิของจริง!!

veal กับ kidney veal

หนังกรอบ เนื้อนุ่ม กัดแล้วน้ำฉ่ำำำำำำ ต้นหอมกับใบบัวปกเป็นผักประกอบฉาก ถ่ายรูปเสร็จส่งให้สามีกินบ้าง เดี๋ยวสามีจะน้อยใจว่ามีของดีๆ ก็ส่งให้แม่กินหมด ส่วนหนังกรอบๆ นี่ไขมันเยอะ กินแล้วไม่ดีต่อร่างกาย เราพลีชีพกินให้เอง

สวยจนกินไม่ลง กระจุ๋มกระจิ๋มมาก

นี่คืองานแบบชาววังสินะ

เอาหล่ะจานนี้…..

สวยเนอะ

แปลกด้วย

.

.

.

.

.

.

.

กินแล้วรับรู้ได้ถึงป่าเขาลำเนาไพร

เอ๊า! จริงๆ ไม่เชื่อไปลองกินดู

มันคือไอติม ครัมเบิ้ล และครีม ที่ทั้งรส กลิ่น สี คือมัน “ดิน” มากกกกกกกกกกกก

มันก็ไม่ใช่ว่าไม่อร่อยนะ แต่มันก็จะขัดกับสามัญสำนึกเราอ่ะว่า “เอาดินเข้าปากจะดีหรอ” 55555+

จานนี้ก็ป่าเขาลำเนาไพร แต่ให้แนวแบบ….ท้องฟ้าอ่ะ

คือมีดอกไม้หอมๆ กินคู่กับไอติมวนิลลา

หลับตาแล้วคิดว่าเป็นคุณหญิงดารินกำลังท่องไพรอยู่

คุณอาพี่ท่านหนึ่งถึงกับหลับตาแล้วหลุดเข้าไปในโลกของนางเลยทีเดียว

จานสุดท้าย rhubarb

ไม่รู้ว่าจะเทียบเคียงยังไงให้เห็นภาพ อากู๋ก็ไม่สามารถช่วยได้ว่ามันคืออะไร

ลักษณะเนื้อสัมผัสมันเหมือนหน่อไม้ฝรั่งรุ่นสีขาวอ่ะแต่มันไม่ใช่หน่อไม้ฝรั่งนะ (เห็นเค้านิยมเอามาทำแยม ทำพายกันพอสมควร) เห็นแปะดอกไม้สวยงามแบ๊วๆ มาอย่างนี้เปรี้ยวนะเออ

เป็นการจบคอร์สฟินนาเล่ที่……ตราตรึงมากกกกกกกกก

จบครบทุกจานที่ร้านนี้

ถ้าจะมีคนถามมะม่วงสั้นๆ ว่าควรไปมั้ย

มะม่วงก็คงบอกว่า ถ้าอยากมีประสบการณ์ที่แปลกล้ำ มะม่วงแนะนำค่ะ

ถึงมันจะไม่ได้อร่อยถูกใจเราทุกจาน แต่ประสบการณ์ที่ได้รู้ว่าอย่างนี้ก็มีด้วยมันคุ้มค่ามากจริงๆ

เสียดายอย่างเดียวคือ น้องอีกคนยังอยู่ระหว่างเดินทางมาฝรั่งเศส เลยอดได้ประสบการณ์อันล้ำค่ามื้อนี้ไปเลย ฮ่าๆ

ไว้มาต่อกันกับร้านต่อไปค่ะ